4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1346
Okunma
Yıkıldı can sarayım, öze döndü her çizgi
Yalnız ’’ ölüm hak ’’ diyor(!) dudağımdaki ezgi.
Gidiyoruz mevsimler kadar yorgun ve sefil;
Giderken ağlayan göz, sükût diyen nice dil! ..
Ufkunda güneş batan yaşım ölüm yaşında,
Hüzün yazar ruhumun sevinç ve telaşında.
Bir avuç gözyaşıydı dökülen, ardım sıra;
Ne umutlar bırakıp gitmiştim, bir asıra.
Ben gittikçe hüzün de benimle geliyordu;
Dostlarım ağlıyordu bir annem gülüyordu.
Yalnız ve ağlamaklı giderken uzaklara,
Tebessüm bırakmıştım doğduğum topraklara.
Beni bekleyen budur dedim niceden sonra,
Ve vardım kapısına altmış geceden sonra.
............................................................
Açılan her kapının kolundan tutan bir el;
Her kapıdan girerken ödenen bin bir bedel...
______ Her Günden Bir Güne Mektup
Cevap Yaz