Günü degil saatleri sayarım
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter
Anneyin gözleri yollarda kaldı
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Altmış bir ay saya saya bitirdik
O günlerden bu günlere getirdik
Mutluluk nere de yavrum yitirdik
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

En yakınlar bile bir zaman eldi
Kimisi üzüldü kimisi güldü
Beş takvim eskittik oda az geldi
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Kimi var empati, kurmaya korkar
Kimileri hatır sormaya korkar
Konu komşu selam vermeye korkar
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Boşuna yaşandı inan şu hasret
Bize yagmur hasret bize su hasret
Çok özledik bitsin artık bu hasret
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Bir çantayla sabah evden çıkmıştın
Giderken kaç kere dönüp bakmıştın
Zaten sen gurbeti çok tan çekmiştin
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Dinmedi içimden yıllardır sızım
Başka yol yokmuydu bumuydu çözüm
Düşsekte kalksakta bu Vatan bizim
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Hasretimi hece hece yazdım ben
Çok kişinin üzerini çizdim ben
Dik durarak ne moraller bozdum ben
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Yalvarmadım emmi dayı diyerek
Bu günler geçecek duymadım gerek
Sazınan sözünen herkes görerek
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Neden dir niçin dir almıyor aklım
Ne yönüm degişti nede hiç şeklim
Kul Hızır’ım benim Bozkurt yüreklim
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter
Nerdesin can kuzum çıkta gel yeter

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)