2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
645
Okunma
Ve zalim kuşandığı zulmüyle,
Kinini kustu Halepçe’de.
Kin, ölüm oldu, kan oldu.
Ölüm, gaz bulutlarıyla buluştu
ve yağmalandı insanlık.
Her nefes ölümdü Halepçe de.
Ölüm her canlıya uğradı,
bir zalimin dahliyle o gün,
Devrilen Anneler , Babalar
ve minik bedenlerdi.
Takatsiz kalan annelerinin kollarında..
Can veren minik meleklerdi.
masum bedenler annelerinin süt kokulu göğüslerinde
ölümü kokladı o gün orada.
O gün her canlı teslim oldu ölümün kollarına.
Ölüm Rablerine uçururken;
Zalimin zulmünün devam etmeyeceği
bir müjdeydi ve müjde aşikardı.
Esfel’i safiline alçaldığı
Düştüğü çukurundan belliydi ,
alçalmıştı çukura, zülüm saraylarından.
Zülüm ve korkaklık kardeşti aynı zamanda
Alçaklık ve zalimin sonu
Sabredenlere
Bu gün,
Seyirlik bir anı oldu.
Atila Yalçınkaya
5.0
100% (3)
Cevap Yaz