ÇANAKKALE, DÜNYADAN SOR BENİ DİYOR

Çanakkale geçilmez, canlardan kale
Bağrını açtı o, binlerce Er’e
Şehitler düştüler, orada yere
Hilalle, yıldıza, sor beni diyor

Doldurma anam der, bardağım dolu
Cennete ulaşır, Şehidin yolu
Buram buram kokar, şu Anadolu
Cephede siperden, sor beni diyor

Topluca saldırır, Türk’e kuduzlar
Seyit onbaşılar, topu omuzlar
Hem açlar, uykusuz, bir de susuzlar
Batan gemilerden, sor beni diyor

Topuk patlatanlar topuğu yırtar
Mermiler havada mermiye çarpar
Hücuma geçilir kayıplar artar
Delinen mermiden sor beni diyor

Elbiseler eski, dizleri delik
Taştandır düğmeler, delmiş üç delik
Yenilmez yiğitler yürekler çelik
Conk’un bayırından, sor beni diyor

Analar yakıyor evlada kına
Sütüm Haram olur, bak evlat sana
Kurtarmadan vatanı, dönersen bana
Sıktığım kurşundan, sor beni diyor

Vatanım yok ise, yaşama sen de
Ruhunu istemem, oğul o tende
Bu vatan uğrunda, ölürüm ben de
Mezarın taşından, sor beni diyor

Gidenler cepheden, bir daha dönmez
Gelinler ağlıyor, çocuklar gülmez
Son yiğit ölmeden, vatan verilmez
Beşikte bebekten, sor beni diyor

Elde telefonlar, Şehitten utan
Daha çocuk idi, silahı tutan
Sana emanettir bu güzel vatan
Toprağın bağrından sor beni diyor

Niğmetullah canın Vatana feda
Ecdadın bu kadar çekti bak cefa
Onlar şehit oldu, sen sürdün sefa
Çanakkale; dünyadan sor beni diyor
18.03.2022

Şair yazar Niğmetullah Şentürk Niğde