Hak Teâlâ’nın Türk milletine, kurtuluş mücadelesi
Ateşinin çakmağını çakması için,
En aziz kıymetli hazinesinden armağan ettiği
Size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum söyleviyle
Ruhumuza vatan aşkı ile savaşmanın ne demek olduğunu
Mıh gibi çivileyen ey şanlı komutan! Yücesin.

Ne mutlu Türküm deme şeref ve kıvancını
Ruhumun derinliklerinde çoğaltan
Çanakkale…
Kanla yazılmış şanlı destan.

Karabulutlarını üzerimizden eksik etmeyen emperyalistler
Ve uşakları
Güzel ülkemiz üzerinde, bitmez tükenmez istek ve emelleriyle,
Haçlı ordularıyla geldiler
Dört yanımız kuşatılmış, kör kilitler vurulmuştu adeta
Gökler, yıldırımlarını fırlattı o an!

Yankısı kulaklarımızdan gitmeyecek o ses!
Mehmetçikler...
Size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum!
Çakmak çakmak, köz köz düşüyor,
Arslan kükreyişini andırıyordu
Gök mavisi gözler altın sarısı saçlarıyla
Anafartalar fatihi Mustafa Kemaldi bu
Conk bayırında güneş gibi parlıyordu.

Ok gibi atıldı ileriye Mehmetçikleriyle
Gökler kapaklandı yere biran!
Allah, Allah nidaları gök kubbeyi mühürlüyordu boydan boya
Göğüs göğse çarpışmalar süngülerin ucunda
Kara toprağın bağrına düşüyordu can düşman.

Sabahın alacakaranlığıyla ufukta görünen güneşe
Toprak kan kızıllığını sıvıyordu adeta…
Bir destan yazılıyordu bir destan! Kanla,
Çanakkale’de
Şehadetler eşliğinde toprağa
Karılıyor, şehit oluyordu Mehmedim
Vatanım emanetim.

Boğazın azgın sularında
Dibi boyluyordu haçlı gemileri
Boğulmuşlardı akan kanlarında
Tarihe geçiyordu yenilgileri.

Altın sayfalarında tarihi destanın
Mehmetçiğin kadim şanlı zaferi
Vatanın dört yanında aynı onurlu seslerle
Çanakkale geçilmez naralarını haykırıyor
Ay yıldızlı Türk bayrakları gökleri süslüyordu
Arşa kazınıyordu Çanakkale adı
Kutlanıyordu Türkün şanlı destanı.