Kara günlü dünyaya geldim geleli,
Bir defacıkta olsa, yüzüm gülmedi,
Bir gün tasalı, bir gün dertli, kederli,
Bu cihanda ben miyim kötü kaderli?

Güvenilir kişi olmaktı, muradım,
Liseyi bitirince döndü hayatım,
Bitmez, tükenmez bir tufana kapıldım,
Yaktı, viran eyledi, kötü kaderim.

İmtihanım belli olunca ağladım,
Ümitlerimi kadere terk eyledim,
Çalıştım, çalıştım derbedere döndüm,
Ateşe gark eyledi, kötü kaderim.

Günler sayarak geldim yirmi yaşına,
Birimiz topal oldu, elli yaşında,
Birimiz laf anlamaz altmış yaşında,
Yollarda koydu beni, kötü kaderim.

Yine okuyup, yükselmektir dileğim,
Cahil sözü çok acıdır, söyliyeyim,
Okuyup da gözyaşlarımı sileyim,
Biraz yardım ederse, kötü kaderim.

Çok ahtı peymanım vardır şu dünyada,
Acılar içinde çırpınıp, kalsam da,
Yine de ümitliyim, şükür Allah’a,
Savrulan kül eyledi, kötü kaderim.

Dursun’um, Allah için doğru söylerim,
Yüzüm gülsün artık, budur tek dileyim,
Bir insan mıyım, neyim bende bileyim,
Canilere yalvarttı, kötü kaderim.

20/3/1979