ADALET!

Güç zalimin elinde, katliam aracıdır;
Hani bu bozuk çarkın, yok mudur bir çaresi?
Barış, zulmün dilinde, tetikçi aracıdır;
Hûnu heder mazlumun, bitmez yara beresi!

Hainler kol geziyor, işte her şey meydanda
Pilânları çok gizli, gözükmezler meydanda
Zayıfın adı yoktur, yer verilmez meydanda;
Adamdan da sayılmaz, yoksa eğer parası!

Yok mudur hakk-ı hayat, tüm masum insanlara
Vazife değil midir, duyurmak duyanlara
Bir sual sorulmalı, tarife uyanlara;
Dünyalılar kimlerdir, kahpe dünya neresi!

Öyle zulümler gördük, dü cihanda misli yok
Etmeye yeminliler, insanlığı, nesli yok
Ne acayip dünyadır, umursamaz hissi yok;
Bir yanı tepinirken, yanar diğer yöresi!

Yerin üstü cehennem, altı ise kaynıyor
Siyonist emperyaller, canımızla oynuyor
Madenler tüketilmiş, petrollere doymuyor;
Bebeklerin kanı mı, doğal gaz’ın kirası!

Biz yağmuru beklerken, gökten ateş iniyor
İnsanların üstünde, silahlar deneniyor
Her köşede bir anne, yavruları siniyor;
Ölüm kusan makine, olmuyor hiç firesi!

Açgözlüler doymadı, meslek oldu yamyamlık
İnsanlık değildir bu, değildir bu adamlık
Aslında katillerin, suçu sabit, idamlık;
Baron’un sofrasında, canlar ekmek arası!

Böyle gitmez bu devran, zulüm çarkı yıkılsın
Bitirilsin kin, nefret, üste sünger çekilsin
Sökülsün dikenlikler, gül tohumu ekilsin;
Dünyaya adaletin, gelsin artık sırası!

Murat Kahraman Murâdî
06.03.2022/İstanbul