Bomboştu hayaller yüzün içinde saklı
Gülümse be güzel kız,
Belki o zaman bu yağmurlar diner
O gün yapayalnızdın tek başına
Karanlıktı etraf,
Güneşin gücü yetmemişti o sabah aydınlatmaya
Geçtiğin o dar sokakları...
Sokakları ve herşeyi...
Mecburiyetin doğurduğu bu günde yapayalnızdın işte!
Yaşam ve sen...
Yüzünde kuklamsı bir gülümseyiş
Acıdandı o bir tek ben anladım
...Rüzgar sen sustukça hırçınlaşıyordu
o kötü günün habercisi...
Lanet olasıca rüzgar...
Kulaklarını tırmalıyordu,pencerelere çarpıyordu
Korkmadın sen biliyorum:
Kalkanın vardı bir zamanlar
Güvendiğin dostların ama bulamadın hiç birini
inanmazdın ama bulamadın işte...
Bağardın ağladın hıçkıra hıçkıra
ve yağmur oldu düştü o aydınlanmayan dar sokaklara..
Çisil çisildi,susturdu o uğursuz rüzgarı
Ve içine aktı yavaşça
Ama susamadın işte
Gün geceye döndü ama sen susamadın...
Nasıl da yenilmişsin...
Daha da gömdün kendini karanlıklara
Simsiyah karanlıklara,geceye sığındın
İstedin ki sarmalasın sarsın,
sana mecburiyetten bir gün daha sunmasın...
Ne yağmurun kaldı ne ışığın...

YAŞAMADIM BEN BU GÜNÜ YAŞAMADIM İNADIMDAN...

Özlem BALCI