İNCE NÜANS
Hayat beşik ile mezar arası kadar,
Gözünü açarken ve kaparken geçen süre,
Nefesin yettiği, Hâk kın verdiği an kadar,,

Gözünü açar bir avuç su ile yıkanır,
Kundağa sarıp sarmalanir,
Beşikte kulağa okunan tekbirle,
İsmiyle anılır insan,,

Tevhid-i nur ile gönül yolu açılır,
Reşit olana kadar ihtiyacı karşılanır,
Sonrası için defteri,İlahi Rıza ile açılır,
Külli irade ile amel, insana bırakılır,
Yaşadığı hayat, vuslatta gönlü ile yüzüne yansır,,


Sondaki hali tefekkürde doğumla aynı değil midir?
Gözler kapanmadan, nefes sonlanmadan,
Şehadeti nur istenir,
İlahi Rıza için usul beklenir,
Şehadet için gönül yolu izlenir,,
Yol açıksa Şehadeti dile getirmesi istenir,
Ahh mi eder insan, eyvah mi der,
Hamd ve İhsan ile Nur Cem-ali mi bekler?

Kalan beden su ile yıkanır, madden arınır,
Bir çaput bez ile sarıp sarmalanir,
Beşik değildir girdiği yer, ömür bitmiştir,,

Kefen olmuştur üzerindeki örtü,
Bir daha acilmaz, yüzüne bakılmaz,
Ne ses gelir, ne de başka bir şey
Bitmiştir varettikleri,,
Yapılan senet gibi,hesap günü gelmiştir,
Beden yettiği kadar toprakla birleşmiştir,,

Beşik sallarken insanı,
Tabut gerçeği önüne sermiştir,,
İsmin taşın üstünde kalır,
Adın cenaze olarak anılır,
Toprağın üstünde biraktiğin, orda kalır,
Dilerse bir fatiha ile anarak ruhunu aydınlatır,,