DOST ELİNİ
Gördüm kızıl bulutların sevimli güleç yüzünde
Batmak üzere olan hayallerin son ışığını Ve yeniden dirilişin destanını Düştüğü yerden kalkmasının direncini Masmavi gökyüzünün yerdeki evrensel bakışı Uzattı ellerini çorak toprakların Dünyayı avuçların içine koyan fikrin filizi Bak gör şimdi Yıldızların sevincini Kırıp döken Köleliğin paslı zinciri Asırlardan beri Tertemiz yüreğine Nasıl kök saldığını İçindeki evrenin genişliği Korkutmuş seni Dar düşüncenin tutsağı Almış senin hürriyetini Al avuçların içine Evrensel düşüncenin tohumunu Saç gökyüzüne Okyanusların derinliğinde Bulur kendini Yıkar bendini Evrende en uzak yer Biliyor musun bir arpa boyu Yeter ki uzatsın dost elini Kalır mı zaman ve mekanın önemi İrfan GÖRGÜN |