Rengârenkti güller dolu gülzârım
Hasretin var ben bu dertten bizârım
Bülbül gibi güle değdi nazârım
Güle kondum yaraladı dal beni


Gül dalında taze gonca bir gülüm
Baharlarda çiçek açan sümbülüm
Gülistanda güle âşık bülbülüm
Aç kafesi özgür bırak sal beni


Derde derman dağlardaki çileğim
Karda açan kardelenim, çiçeğim
İki gönül bir olmaktır dileğim
Mutlu etmez para pulla mal beni


Yetmedi mi daha fazla bekletme
Derdim çoktur yeni dertler ekletme
Kalbim zaten çoktan yorgun tekletme
Geç kalmadan gel de hemen al beni


Yeni yazdım okunmamış romanım
Harap oldu benim bağım bostanım
Yağmurlardan hasar gördü kovanım
Hasta etti petekdeki bal beni


Bırakmıştın kursağımda hevesi
Sızlamakta sol göğsümün kafesi
Hasta düştüm alamadım nefesi
Derdim çoktur anlatamaz fal beni


Türkmenoğlu diye şiir yazarım
Gönlüm kırık kalemime sızarım
Sevdâ çekip yüreğime kazarım
Güftem hazır beste yap da çal beni

Şükrü Atay (Türkmenoğlu)
11.01.2021 - İzmit


gülzâr/ gülistan : Gül bahçesi
bizâr : Bezmiş, usanmış, bıkmış

Şiir 11 hece vezni ve 4 - 4 - 3 durakla yazılmıştır.

DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)


’’Mahmut Çelikgün’üm daha ne deyim
Şükrü Abi, ver elini öpeyim,
Başka bir yol varsa göster gideyim,
Bak ne güzel tanıtıyor hal beni......’’
---- Âşık Mahmut ÇELİKGÜN
(Ruhu şâd, mekânı cennet olsun)

Toprağım çöl boy vermiyor başağım
Bahar geldi açmaz oldu çiçeğim
Arım uçmuş bal vermiyor peteğim
Renk renk açan çiçeklerde bul beni
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Kardelen Çiçeği 🌸


Bak üstadım , çoktan yaktın, âlemi,
Kardelenler, sevecek bu, kalemi
Çok söz ettim, kapatayım, çenemi,
At şahlandı çiğnemesin nal beni
----------------- Mustafaoğlu İlyas


Ayrı düştüm Canan senden üzgünüm,
Bir gül gibi sarar’mışım süzgün’üm,
Deva bulmaz meczup gibi gezginim.
Yar eyledi senin derdin Zal beni.
. . . . . . . . . . . . Tuğal KÖSEMEN
Zal = Yaşlı,düşkün.


Sabır, yener kör talihin fendini,
Hangi kuvvet tutmuş aşkın bendini,
Görmek istiyorsan bir gün kendini,
Hiç çekinme, gel kalbimden çal beni..
. . . . . . . . . . . . Gökhan KAVCI


Ben bir papatyayım kırda açarım
Aşk yüzünden koparırlar naçarım
Nahifdir dallarım çabuk göçerim
Ya koparır vicdansız bir el beni
Ya savurur polenimle yel beni…
. . . . . . . . . Nurgül KAYNAR YÜCE