2
Yorum
12
Beğeni
4,8
Puan
426
Okunma
Bir adam gördüm,
Bir tohum ektim toprağa,
Öyle güzel zamanlara ait,
Vaktini bekler nasılsa.
Tüm mevsimler toprağa ait,
Yol, iz bilmese de,
Tüm yollar rüzğâra ait.
Anlattım çokça,
Bilinmezler çıktıkça açığa,
Tohum kök salar toprağa.
Bir adam tanıdım,
Mevsimler çoğaldı,
Rüzğar aynı anda esti tüm yollara,
Tüm yolları tuttu korku,
Tohum tutunamadı toprağa,
Sevgiyle ekilmişti oysa.
Bir adam sevdim,
Önce yağmura küstüm,
Mevsimler birikti iyice,
Tohum bekledikçe,
Ayrıldı tüm yollar,
Kesti tüm yolları rüzğâr,
Rüzğarlar çıktıkça yoluma,
Önce toprağa küstüm,
Sonra büyümeyen tohuma.
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz