AŞK VE VEDA
Bir güneşli gün anımsıyorum
gülüşlerinle ısınan,
Yolların,denizin,kuşların
seyrini değiştiren
Bakışlarındaki anlamdı aşk.
Bir yağmurlu gün anımsıyorum
Yüreğimdeki hüzün caddeleri sularken
Ruhumu dirilten
dilindeki türküydü aşk.
Zamansız sorgusuz yol ortasında
Bir sigara yakışında
Bir duman aralığındaydı
davetsizdi,
şaşkındı,
imkansızdı
Allak- bulaktı, toz dumandı yüreğim
korkusuzdu,
şefkatliydi
Bir çocuk ruhundaydı aşk.
Uzak yerlerden gelen bir esinti
Bir rüzgardı ayrılığın habercisi
cevapsız bir soru,
karşılıksız bir duyguydu veda
Ben miydim istediğin
sana sunduklarım mı
Yüreğim ve boğazım doluyken
konuşamamaktı ayrılık
Akan gözyaşım çaresizliğimdi
Uzanan ellerim boşlukta
korkak
duygusuz ve sakin
Bakışlarındaydı veda
Ruhum bağbozumu yaşarken
oradaydı veda
gözlerim görmesi gerekeni gördü
işte bu kadardı ayrılık
emeksiz uğraşsız
sessiz gidişindi veda
Aşkın ve ayrılığın zamanı olmazmış derler ya
En büyük ceza unutmaktır derler ya
Seni kendimi mahkum edebilirim
sonsuzluklara belki
Ya beynime çaktığım bakışlarını
Nasıl yok edebilirim gülüşünü
Ya nasıl nefes alırım
Yürek kuşlarımı yeniden
Nasıl mahkum ederim
Zamansızdı aşk
zamansızdı veda
hazırlıksız
konuşulmamış
öyle aniden,
birdenbire öyle,
zordu yaşananlar zordu ayrılık
derinden gelen can acısıydı
Ama bitmeli işte..
Aşk bile hak edene verilmeli derler ya
işte öyle..