1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
546
Okunma
(Sovyetler döneminde tüm Orta Asya’da...)
Astana sokaklarında bir yaz şarkısı çınlıyor.
Kaldırım taşları kadar sert
Bakışların ürpertiyor içimi
N’oldu?
Astana üstünde bin gonca bulut
Gölgeliyor kaldırım taşlarını...
Yüzün sarı, sesin titrek çocuk.
N’oldu?
Derken kopuyor sanki kıyamet!
Kan terliyor yer, gök...
Başlıyor savaş marşı.
Düşüyor savaşlara gebe,
Türkistan’ın göbeğine
Ansızın bir Rus bombası.
Kulaklar sağır, istersen bağır.
Geçiyor konvoylar ağır ağır…
Cinnet, katliam, vahşet
Ne kadar kelime varsa.
Kusmuş gibi benliğini
Bu yaşanmaz hayata!..
Astana sokaklarında bir çocuk.
Elbisesi yırtık, gözleri boncuk.
Sebebini, sükûtunun
Bildim artık çocuk!..
- Baranî
5.0
100% (2)
Cevap Yaz