1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
407
Okunma
ASKER ve ÇOCUK
Yusuf Yılmaz
O hep yürüdü,
Hiç uyumadı
Ve tutu çocuğun
Üşüyen ellerini;
Avuçlarının arasına aldı,
Sıçak nefesiyle ısıttı.
Çocuk, askerin omuzundaki yıldızlara baktı;
O anda
Çocuğun gözlerinde mavi şimşekler çaktı!
Yüreğini yüreğinin üzerine koydu,
İkisi de aynı anda atıyordu;
Gücüne güç kattı.
O hep yürüdü,
Hiç uyumadı.
Çiçekler onu bekliyordu.
Yüce dağlar gibi önünde durdu,
Hazır ola geçip,
Asker çocuğa,
Askerce selamını çaktı!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz