Öncedende birçok kez kopmuştur Kıyamet)
Silinmiştir yeryüzündeki tüm canlılar
Arasanda bulamazsın tek bir işaret
Yakıp kül etmiştir belki kaynayan lavlar
Bildiğimiz yalnızca on asırdan ibaret.

İlelebet değildir elbet ki Dünyanın ömrü
Cahiliye, bilgi çağı, eskidende yaşandı
Söyleyin yüz bin asır öncesini kim gördü?
Çaresizce göklere, ateşlere, putlara, tapıldı
Sallandıkça yıkıldı dünya, kıtalara bölündü.

Yetmiş Milyon yıl önce dinozorlar çağıydı
Birbirini yedi o azgın devdah yaratıklar
İnsanlık; ondan öncede, sonrada vardı
Buz daglarının dibine bak; hepsini kanıtlar
Beyinler, beyinsizleri koyun sürüsü saydı.

Bizden de hiçbir iz kalmayacak geçmişe dair
Denizler çalkalanıp göklere dökülecek
Ne medeniyet kalacak ne çağ geçmişi sair
Yeryüzü yıkılıp, kavrulup küle dönecek
Uzun asırlar sonra yeniden filizlenecek bakir.

Gün gelir soğur yer kabuğu yaşam salgılar
Güneş açar. gün döner yaşam fışkırır vahada
Yerler yeniden şekillenir, yağmur akar bulutlar
Yeni gen ler, yeni cen ler, hayat bulur Dünya da
Ki onlarda bizim gibi yaşam yoktu sanırlar.

Mevla nın)sonsuz gücü,meçhul,akılda zihinde
Bizler kaçıncı alemdeyiz, hangi boyuttayız
Bilinmez kaç alem var, kat ve kat ötesinde
Dayanabileceğin kadar verilmiş yoksa çatlarız
Tümünü çalıştırsan emaresi yoktur beyinde...