Sevdam mevsimlik değil gözlerim senet aşka
Cihan üstüme gelse sevemem senden başka
Öyle sevdim ki seni öyle duru öyle saf
Ruhum isyana gelip canına hicret etti

Bir hayırsızı sevdim ömrüme sefa diye
Kabuk tutmuş yarama tuz bastım şifa diye
Yandı durdu yüreğim diyemedim kimseye
Bu kadar arbedeye yine de pes etmedim

Beklediğin ışık yok gittiğin o yollarda
Yalnız sen olacaktın bu kalbin odağında
Sen benim her şeyimken el gibi baktın bana
Yandığımın farkına varmayan çöl gibiyim

Tutukluyum sihirli aşkın hayallerinde
Uzaklarda ki nuru hayır sandım kendime
Cayır cayır yandım ben eğer yanmak bu ise
Bir anlam veremedim gönlümün hallerine

Diyemedim kalemler yokluğunda eriyor
Birden tutuldu dilim gitme kal diyemedim
Farkı yol bu günümün senle olan dünümden
Ben hala o yaktığın ateşte yanmaktayım



Fatma Ayten Özgün