NİÇİN.
İkinci baharımı yaşıyorum,
Bir ben bir de gölgem,
İnzivaya çekildim, tavan arasında,
Düşüncelerimin İtikâf’ındayım,

Kendi kendimle konuşuyorum,
Muhabbetin dibine vuruyorum,
Aklıma mukayyet oluyorum,
Yada ben öyle sanıyorum,

Nedenleri bıraktım irdelemiyorum
Ve ya ben Niçin’lere cevaplar arıyorum,
SANKİ ! Sessizlik öncesi fırtınalar kopacak,
Yer emir gelince sarsıldıkça sarsılacak,

Gökler gürledikçe gürleyecek,
Şimşek çakıp üstüme salacak,
Sağanak yağmurlar yağacak,
Sel olup beni alıp kapacak,

Bir dostun ölüm haberi geldi daha dün,
Kalbime ağrılar girdi sandımki ,
Bende bugün yarın ölürüm,
Kendime kızarak soruyorum,

Niçin idi kendini bu hale getirdin’ki
İnsanlar yaptıklarının karşılığını yaşarmış,
Düştük işte bizde günah kuyusuna,
Oradan Çıkmaya çalıştıkça batıyorum,,

Niçin ben böyleyim diye hayıflanıyorum,
Rabbim’den günah işledikçe affımı diliyorum,
Kimse kimsenin halinden ise anlamıyor,
Niçinlerime yalnızlığımla çareler arıyorum,

Ey dostlarım sizlere sesleniyorum,
Niçinlerimin cevaplarını biliyorsan,
Bana söyleyin ne olur rica ediyorum,
Belkide artık gerek kalmadı, vakit tamamlandı,
Bende sizlere ötelereden izni olursa gülümsüyorum.