Yaklaştı son dem denen, o bulunmaz günlerim
Hayatın bitişini. suskun dilden anlarım
Geri gelmez diyorsun, geçen günü sor hele
Unuttuğum adlardan, yaban el den anlarım

Bir zamanlar çocuktuk, Güler oynar koşardık
Serpilip genç olunca, debdebeli yaşardık
Kabımıza sığmayan, sular gibi taşardık
Savrulup giden ömrü, esen yelden anlarım

Saçlarımız döküldü, ağzımda diş kalmadı
Zayıfladı hafızam, aklım bir şey almadı
Ne cefalar Çektik biz, ömür vefa bulmadı
Tutmayan dizlerimden, yorgun hal den anlarım

Gözlerimde fer bitti, dilimdeyse sözlerim
Bir başıma kaldım bak, her gün kapı gözlerim
Hal hatır soran kalmaz, Azrail’i özlerim
Kapımın önünde ki, duran sal dan anlarım

Gün gelir misafirler, evden dolup taşacak
Ne olup bittiğini, anlamadan şaşacak
Üç günlük şu dünyada, hep dört nala koşacak
Sona gelindiğini, ıssız yol dan anlarım

Bakarsın vakit tamam, saat durmuş hayatta
Adın dilde anılıp, söylenince kayıtta
Son bir vefa örneği, uğurlarlar ayakta
Toprağıma atılan, bir çift Gül den anlarım

Bînevâ yolcu bugün, kapıda bekler kervan
Bir cami avlusunda, dolup taşar şadırvan
Omuzlardan inmemi, bekliyordu musallam
Birikmişler dua ya: duran elden anlarım

Hasan Karabay
20.02.2022
Bînevâ