0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
582
Okunma
"Geceler gündüz gibi, gündüzler gece.
Yoksa ben miyim,
karanlığı seçen.
Karanlıktan korkan çocuk,
karanlığa hasret (miy) miş meğer.
Ne kötüymüş meğer aydınlanmak,
kalabalıklaşmak için kabalaşmak.
Nerede!?
ince,
naif,
iyi düşünceli insanlar,
"yalnızlığa mahkum hayatlar" derdim eskilerde,
mecnunluğa.
Mecnun olmak, başka!
Mecnunluğu yaşamak başka imiş.
başka, başka hep başka leylalar.
aşka leylalar.
aşıka leylalar.
mecnunluğa başka,
mecnuna başka,
Leyla’ya başka,
Leyla’lar.
Anlam vere bilene,
hepsi için,
aynı son.
Bütün ne varsa, bildiğimiz, bize öğretilen,
kadim hikayeler hep,
aynı.
Karanlıktan korkan çocuk,
karanlığa hasretmiş meğer.
Geceler gündüz olmuş,
gündüzler gece.
Karanlığı seçen,
karanlığa geçen,
isteyerek,
ölen,
benmişim meğer.
_şairşizofren_
5.0
100% (3)
