Ne kadar yaşasak da, mahkumuyuz ecelin,
Kâr mıdır bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...
Bir cümlenin hakkını, taşımaya mecalin,
Var mıdır bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Alnımda derin çizgi,baktığım o aynada,
Yaklaşıyor beklenen, sıra gelir bana da,
Uçsuz bucaksız dünya, benim gibi sana da,
Dar mıdır bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Gülizar gül kokusu,saçarken bülbülüne,
Hazan güze dökülen, yaprak mı Eylül’üne,
Kimseye kalmayacak, bu köhne yer gönlüne,
Yâr mıdır bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Unut demek kolay da, unutulmaz hiçbir şey,
Neresinden tuttuysam, elimde kaldı her şey,
İnsan yaşar kalanla, bu canımı yakan şey,
Kor mudur bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Üstesinden gelirim, sanıyor beni gören,
Ebediyen çıkmıyor, yüreğime zor giren,
Gurur yapıp araya, bunca duvarlar ören,
Ar mıdır bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Her geçen gün tükenir, dermanımın dizleri,
Anımsayıp dururum, bıraktığı izleri,
Yârda kusur aramaz, kırık kalbin gözleri,
Kör müdür bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Seyyal Tanır / 19.02.2022