VOLKAN ÇİÇEĞİM

İçimde Büyük Bir Yalnızlık Senfonisi
Çalıp Duruyor Adeta Bir Parça Gibi
Uçurumun Kenarında Bulmuştum
Oysa Seni Volkan Çiçeğim

Lakin Benim Umudum Kalmadı
Uçup Gitti Kafam Darma Dağın
Umutsuzluk Yedi Bitirdi Beni
Ne Can Kaldı Nede Heyecan

Kuşlar Gibiydi Oysa Ruhum
Gözlerine Bakarken Sevdiğim
Bakamıyorum Artık Etrafıma
Kalkmıyor Yerden Yukarıya Gözlerim

Ne Can Kaldı Nede Heyecan
Kırıldı Heryanım Bitap Düşmüş
Buz Kesilmiş Bu Aciz Bedenim
Musalla Taşından Farkı Kalmamış

Uyuşmuş Ruhum Feri Sönmüş
Ne Işık Kaldı Nede Bir Renk
Karardı Benliğim Yok Oldu
Oysa Sen Hayat Veriyordun

Rüzgar Gibi Ilık Ilık Esip Dokunuyordun
Kalbime Ruhuma Can Veriyordun
Gözlerime Renk Dünyama Işık
Can Katıyordun Benliğime Volkan Çiçeğim
Murat ÇALIŞKAN