Neye şad olup güleyim
Onmadı başım onmadı
Bana düşer ki öleyim
Gülmedi yüzüm gülmedi

Olmasa güller olmasa.
Bükülüp boynu solmasa
Ölürüm onlar olmasa
Gülmedi yüzüm gülmedi

Benim durup yaşadığım
Gülüm sen için sen için
Acı veriyor varlığım
Gülmedi yüzüm gülmedi

Açsam derdimiz çekilmez
Geçilmez ondan içilmez
Cilvesine akıl ermez
Gülmedi yüzüm gülmedi

Gecem gündüzüm tasada
Gönül ah ile kurssa da
Bakma yüzüm gülerse de
Gülmedi Gönül gülmedi

Eridi kalmadı etler
Tükendim sardıda dertler
Nasip olmadı Muratlar
Gülmedi yüzüm gülmedi

Usandım Ben denen lübden
Ben benlikten ve senlikten
Sürünüp gitsem hak.. hepten
Gülmedi yüzüm gülmedi

Başımda ağrılar gamlar
Gönülde hüzünler samlar
Umut da yanmıyor mum lar
Gülmedi yüzüm gülmedi

Gülüm nolur eğme başın
Sen bari Gül hatır için
Bana cevretme hak için
Gülmedi yüzüm gülmedi

Halımı bilen ağlıyor
Kevnü mekanda mekan da
Ömrüm tükendi gidiyor
Gülmedi yüzüm gülmedi

Bülbül vefa etmez güle
Gül al ediyor bülbüle
Sarardım döndüm Ben güze
Gülmedi yüzüm gülmedi

Seziyor tende Can mevti
Her gün bekliyorum fevti
Ölmek yaşamak bir oldu
Gülmedi yüzüm gülmedi

Mustafa Çoban
20.10.1996
Akviran Ankara.

Kelimeler deyimler

1. Ben denen lüp: bencil akıl egoist akıl
Lüb öz ve iç
Ben: çıkarcı kişilik lük ile birleştiğinde Bencil akıl olur.

2.şad: mutlu

3.cilve: tecellinin anlaşılmaz şekilde görülmesi kulu aşan sır gidiş

4.tasa: üzüntü endişe

5.gussa: gasevet

6. Cevretme: garaz kar davranma.

7. Kevnü mekan: dünya

8.mevt: ölüm

9 fevt: geçmek.

10.sezmek : Çözmek bir şeyi fark etmek Bir gizliliğin farkına varmak ve keşfetmek.

11.hak: layık uygun. Gerekli lüzumlu gerçek azamet sahibi Yüce Allah’ın büyük isimlerinden birisi hakikat demektir.