Kimse duymadı benden bir gün acı sözümü
Bilmen kaç vurgun yedim şaşırdım saymıyorum
Kızmışım kör talihe güldürmüyor yüzümü
Yine dert keder içtim sarhoşum aymıyorum


Bu dünyanın ben gibi bilirim dertlisi çok
Zor günleri yaşarken bakarsın kimseler yok
Öyle herzeler duydum boş sözlere karnım tok
Teselli etmesinler kimseyi duymuyorum


Her yüzüme gülene boşuna inanmışım
Sonra da kader diye talihime yanmışım
Ne yazık ki herkesi kendim gibi sanmışım
İki yüzlü kullara aldanıp kanmıyorum


Bakmam asla bir daha sahte gülen yüzlere
İnanmam bundan böyle dilden düşen sözlere
Siz vefasız insanlar inanmak mı sizlere
Tövbe olsun yeminle sözümden caymıyorum


Kaderin de şansın da yüzüne gülmüyorsa
Dert çekerken yanında kimseler olmuyorsa
Edenler ettiğini yine de bulmuyorsa
Dünya yeniden güzel döner mi ?sanmıyorum...!!!

Gülseren MORKAN