13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1883
Okunma
Bitmeyen çocuksu hasretimle
Duvara astığım hayaline bakıyorum.
Gözlerin dokunuyor kalbime ansızın
Ve gülüşün; beni kendi içimde kaybeden..
Derken,
Parçalanmış senli anılarımla
Mor hüzünler geçiyor aheste aheste
Ruhumun riyakar tebessümlü sokağından..
Badem gözlü bir çocuk dokunuyor yüreğime
Masum, hıçkırıkları düğüm düğüm ellerinde
ve gözlerinde koca bir “Sen…”
o körpe yüreğin
ağlayan gözlerindesin ey yar..!
Eyvah..!
sustun ya hani
beni bilinmez bir sığ kuytuya atıp
kilit vurdun ya yüreğine demirden
yıldırımlar düşürdün gönül çağıma…
yığılıp kaldı umutlarım..
Senden kalan her harf derin bir yara
Kalbimin haritasında…
Bilmiyorsun oysa
Yine gülsen ah bir gülsen
Kuruyacak bütün gözyaşları ruhumun
İstanbul edalım…
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz