Kimler üzdü seni söyle bu kadar
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?
Bir nimetken ekmek kadar su kadar!
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?

O Elmas yüzünden dökülür hüzün
Çatlamış dudağın asılmış yüzün
Eleme ram olmuş gecen gündüzün
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?

Neşe kaynağıydın köyün şehirin
Kıyısı gibiydin akan nehirin
Hayata küstürmüş derdi zehirin!
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?

Ağlamanın vardır belli nedeni
Hadi söyle seni böyle edeni
Sevmiyorsa sevme bırak gideni
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?

Bu halde görünce döndüm şaşkına
Göz neylesin yürekteki taşkına
Üzme Leylican’ı Allah aşkına
Neden ağlıyorsun sen hurma gözlüm?..

Leylican & Leyla Yıldırım
13.02.2022

Paylaş:

15 Beğeni

+7 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (8)

5.0

100% (8)

Kimler üzdü seni böyle ? Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Kimler üzdü seni böyle ? şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Kimler üzdü seni böyle ? şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Osman Akçay, @osmanakcay

13.2.2022 22:36:38

5 puan verdi

Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.

Nurgül KAYNAR YÜCE, @nurgulkaynaryuce

13.2.2022 21:04:40

5 puan verdi

Hurma Gözlüm ne güzel bir betimleme canım. Cennet hurmasıdır o şimdi.
Gül yüreğine sağlık Leylican’ım. Su gibi dupduru bir şiir arkadaşım.
Eee Leylican neden ağlıyorsun der de cevap verilmez mi…😘😊

BEN AĞLAMAYIM DA KİMLER AĞLASIN

Fukara sırtında dünyanın yükü
Ben ağlamayım da kimler ağlasın?
Evlatlar bilmiyor var ile yoku
Ben ağlamayım da kimler ağlasın

Hayat cenderesi fakiri ezer
Delik parkasından yoksulluk sızar
İnsanlığın hali derinden üzer
Ben ağlamayım da kimler ağladın?

Diller zehirenmiş küfür saçarken
Onbeşlik kuzular evden kaçarken
Ömür bir su gibi gelip geçerken
Ben ağlamayım da kimler ağlasın

Kazan kaynamazken artık evlerde
Cüce kusur arar olmuş devlerde
Dil sükut etmezken gıybet kovlarda
Ben ağlamayım da kimler ağlasın

Edepsizlik tutup edebi yıkmış
Babası evlattan elini çekmiş
Hırsızlık yolsuzluk ayyuka çıkmış
Ben ağlamayım da kimler ağlasın

Bozulmadık ne köy ne şehir kaldı
Kirlenmedik ne çay ne nehir kaldı
Kala kala bize dert kahır kaldı
Ben ağlamayım da kimler ağlasın..

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ