menderes’in kıyısında
sarı bir papatya iken
bir zaman
tmolos’tan esen rüzgarlarla savrulmuş
taç yaprakları...


kaçıncı baharıydı
bilmiyor şimdi
ölmüş çoktan
o baharda çiçeklere konan
kelebekler.


menderes gibi
akar zaman
taşı parlatır bazen
yürekteki
bazen
bir çizgiyi uzatır yüzde...


kaç günü
erken göynümüştür
güneşinde ege’nin
kaç düşü
erken düşmüştür
düşlerinden.
her gülüş
bir kımıltısıdır
tprağın
bazen
cumalı’ca dillenir haziran günü.


kaç kış geçer ömrümüzden
buz tutar
ellerimiz
ve
kaç yaz gibi yanar yüreğimiz
düşerken güz yağmurları
toprağa.

belki
karınca kararınca
sevmiş olmalı
uçan kuşu
bir yamaçtan yuvarlanan taşı
belki dağlarca
belki
çiçeklenmiştir
bir bahar dalı gibi
belki de
menderes gibi akmıştır
gönlünce...

şimdi
daha kaç baharım var, diye
soruyor
sevince
inci
sevilince
her gün
her gece
her dem bahar...

aşk en çok
açan bir çiçekte
sevgiyle bakan bir gözde dem tutar...


menderes’in kıyısında
sarı bir papatya iken
bir zaman
tmolos’tan esen rüzgarlarla savrulmuş
taç yaprakları...



10/02/20222
ödemiş