Akşamın hüznüne bir aşk şiiri bırakalım buraya;

KERVANCI

Dur kervancı! menziline varmadan
Yarı yolda inecek var kervancı
Ayrılalım yollar sarpa sarmadan
Sözlerinden dönecek var kervancı!

Şuracıkta katarı çek kenara
İçim yandı yanaşalım pınara
Urganımı asıp ulu çınara
Aşka kurban sunacak var kervancı!

Anlaması tez oldu da huyunu
Sevmiş oldum bir kez civan boyunu
Son bulmalı artık gönül oyunu
Daldan dala konacak var kervancı!

Su kâr etmez aşk narıyla solana
Yüce mevla sabır versin kalana
Bile bile hâlâ masum yalana
Budalaca kanacak var kervancı!

Çal kervancı ’yemenimde hare’mi
Neşter vurup kanatalım yaremi
Acep ince derde ecel çare mi
Mahşere dek yanacak var kervancı!

Kimler yazmış ihaneti sutrama
Sükût ettim yaradanın hatrına
Her lokmayı acı-zehir katrana
Çekinmeden banacak var kervancı!

Geri dönse süre süre izleri
İfşa etme söylediğim gizleri
Arkasına bakıyorken gözleri
Musallaya binecek var kervancı!

Bekle biraz heybesini alsın da
Bundan böyle o Ayşe’siz kalsın da
Nadim oldum diye haber salsın da
Estikleri dinecek var kervancı!
Rahmet ile anacak var kervancı!
.......
Dr.Ayşe İzci Coşkuner 9/2/2022 Antalya