5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1081
Okunma
Biz’e bırak Ben’i
aldanma;
avuçlarındaki çizgiler eskimez
tırnakların yeniler kendini durmadan
zaman zavallıdır ellerinde
tutarsa sevdan
kaç defa girdi kapıdan
karanfiller atılmadan
aslında kapalıydı pencereler
/açılmadan
biz seninle İstanbul’lar kurardık soğuk sahillere
kumdan
şişeden
İstanbul mezar taşıydı başucumuzda
biz ölmeden önce
inanma;
yanağına süzülen ıslaklık yağmur değil
gözyaşı değil
kan değil
ağlama öyleyse
çare değil
sus bu gece
ikimiz konuşsun....
............................................Hayal Dergisi (ekım kasım aralık 2005 yeşil sayı)
Ali Aydoğdu
Cevap Yaz