Ömür gerçek olsada
Adı bir rüya
Gelip geçer göz açıp
Kapayana kadar
Hayat sahnesinde
Gelip düştüğünde
Takvimdeki son yaprak

Kalmaz mecalin dizde
Takat kesilir kolda
Anılar uçuşur
Gözünde sağında solunda
Çoğu uykusuz geçer
Sessiz siyah geceler

Bir yanın hırçın Karadeniz
Diğeri buzul çağı soğuk buz kitleleri
Savurur seni her ikisi
Bir o yana bir bu yana
Adresiz gibi his edersin kendini

Hayat çekilmez olur zaman zaman
Alıp gidesin gelir başını
Hiç görmediğin ismini bilmediğin yerlere
Belki kayıp eski seni bulmak için
Bu ruhu halyetin hissiyatı
Oysa bir oyalama gelmez giden zaman bilirsin

Yalnızlık rüzgarı eser bazen üstüne
Ansızın saati beli olmayan saate
Ağır aksak adımlarla
Yıkılmadan Yürümeye çalışırsın
Yıkıldığını görüp sevinmesin düşmanın diye
Ömürdeki son andaki deme kadar