1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
468
Okunma
EY NEFİS.
İçimdeki zalim, o nefsim varya.
Yoktur onda asla, edeple haya.
Onunla kola kola, gezen insanlar.
Kabirden mahşere, gidecek yaya.
Günahı insana , güzel gösterir.
Kabul eder isen, ızdırap verir.
Cehenneme adim , adim sürükler.
Bilmezki kendide, ateşe gelir.
Dünyaları versen, yinede doymaz.
Gerçeği anlatsan, bir kere duymaz
Kurtuluş yolunu, ona göstersen.
Hadi gel uyalım, desende uymaz.
Hele şeytan ile, bir olduğu an.
Her an üretecek, binlerce yalan.
Seni öyle yarar, öyle koşturur.
Dizine diline, bırakmaz derman.
Nerde boş iş varsa,peşinden koşar
Zulmüyle kendını, bendini aşar.
Ahiret’mi asla, hatıra gelmez.
Dünya baki gibi, inanır yaşar.
OSMAN KÖSEOĞLÜ
TUZLA-İSTANBUL
16-06-2014
5.0
100% (3)
Cevap Yaz