HİZMETKÂR

Hizmet erlerinin sırrı,çözülmez.
Geçe gündüz ağlar,boşuna gülmez
Nefisle kola kola , gezen sofının.
Ellerine inçi, mercan verilmez.
Maddeden manaya,gönül çevrilmez.

Hizmet eden erler, mana biçerler.
Maddeden manaya, öyle geçerler.
Nefsinin düşmanı,hizmet olunca.
Butun engelleri, tek tek geçerler.
Gönülde bırakır, büyük eserler.

Hizmet ile nefsin , tahtı yıkılır.
Letaif makamı ,tek tek çıkılır.
Hezimetin değeri, paha biçilmez.
Nefsin oyununa, oyunlar kurar.
Onun karşısına, dim dik dikilir.

Terbiye metodu, hizmetin adı.
Manada çok tatlı, bu balın tadı.
Nefsin oyunları, bir bir bozulur.
Buda terbiyenin, usta sanatı.
Uçan kuşun bile, çifttir kanadı.

Bu nefsin tahtını,yere çakmadan.
Arzu ettiğini, sen bırakmadan.
Bir yere varılmaz, gönül kardeşim.
Tövbe kapısını ,daim çalmadan.
Cennet yoktur,Hak rızayı almadan.

OSMAN KÖSEOĞLÜ
01-08-2012 TUZLA-İSTANBUL