34
Yorum
63
Beğeni
5,0
Puan
691
Okunma
zehir zemberek bir hayatın
düşe kalkmalarından geliyorum
herkes köşe kapmaca oynuyor
bense acıları beynime vidalıyorum
ayaktayım yine de
sınanmak da
buna da şükür ediyorum
ama bunu sadece ben biliyorum
artık yadsısak da bir şeyleri
ya sen anlatmak istemiyorsun
ya da ben anlatamıyorum
dudağımda bir ürpertiydin
dilim de bir şarkı
gözlerimin uykusuz olduğu anlar da
içim de kıpırtıydın
sen gittin ya
artık güneşim doğmayacak
belki de odum kopacak
yaşanan yüzlerce anı
buruk bir özlem
donuyor bir gülüş metruk bir çehrede
yüreğimin en onulmaz yerine konuyor
sanırım gün gelir anlarsın beni
niye böyle suskunum diye
çığlığımdan
arda kalanları anlarsın
5.0
98% (44)
4.0
2% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
