Volkan volkan yüreğim, yaz kış demez tutuşur,
Âfakı sarar duman, âsumâna katışır.
Yeni âlemler açar erte zamanlar için,
Kim bilir hayalinde ne dünyalar uçuşur...

Bilsen neler taşırım heybemin gözlerinde,
Kâinat yanar durur sabrımın közlerinde.
Arşı vurdum sırtıma, düştü yıldızlar bir bir;
Yalan, riya bulunmaz inan ki sözlerimde.

Yeni nizâma gebe âlemlerin günahı,
İçimdeki ateşin bitmez tükenmez âhı.
Gelecek de gelecek; vakit geç, zaman erken,
Gizleniyor bir yerde milletimin felahı...

Ateşin kalbi soğuk, buzdan çıkar alevler,
Tavanı yere batmış, tabanı gökte evler.
Günde hızlanmış koşu, rekor yok kırılacak,
Günbegün kovalıyor maziyi cüce devler.

Öyle yollara girdik, görülmüyor çıkışı.
Yeni diye sunulan zamanda ters akışı,
Bağlamak akla ziyan geçmişin izlerine;
Değiştirmek gerekir bu köhnemiş bakışı.

Biz ezelden ebede yaşamak için varız! ..
İleriye gideriz, geride kalamayız.
Bundandır yüreğimin volkanca atışları,
Yabancı hesapların içinde olamayız...

Fatih-İST.
Enver Özçağlayan