Ayrılık saati ile
Kaç takvim yaprağı söktüm yüreğimden
Günler akıp gitsin diye
Suskunluğa mahkum ettim dilimi
Seviyorum özlüyorum demesin diye
Kör ettim gözlerimi
Görmesin düşlemesin hayal etmesin diye
Kulaklarımı tıkadım
Türkülerde şarkılarda hatırlamasın diye
Kaç sayfa yırttım
Kaç kalem kırdım şiirler yazılmasın diye

Düşünmezsin
Bilmezsin
Anlamazsın
Can kırıklarını toplayıp birleştirdim
Bir hayalin içine dalıp seyrederken
Gelişinle umutlar açmıştı dünyam
Üşüyen yüreğime güneş doğmuştu
Sevginin
Tutkunun
Aşkın libasını giydirmiştin
Mutluluğu yaşamış
Sevmeyi sevilmeyi tatmıştım
Derken
Bir gidişinle
Seyrettim film karesinde kendimi
Kahrettim
Tükendim
Bittim umut kırıklığında
Umurunda mı?

Yarama tuz bastım ilaç olsun diye
İlaçtan ne fayda
Zaman ilaçtır dedim
Zamandan ne fayda
Tek mevsim düştü bahtıma
Dem vurdum kışa
Ayaza durdu yüreğim
Ne tuz oldun
Ne de zaman
Isınamadım hasretin soğuğunda

Unuturum dedim
Alışırım dedim
Ayrılık saatinden sonra

Oysa
Seven
Ne unutur
Ne de alışır
Kendimi kandırmaktan başka bir şey değilmiş

Meğer buymuş
Sevmek

Ya sende sevdin mi?

İsmail KOCA (CANELİ) 03.02.2022 23.16