Kelepçeler vurulup getirildi yiğidim
Yine de zalimlere eğdirmemiş başını
Yarın idam günüdür Hak’ka emanet dedim
Yüzüme gülümsedi kaldırarak kaşını...



Günlerce yalın ayak yürütmüşler Murat’ı
Öylece bakakalmış arkasından kır atı
Sabah namazı kılıp yol edecek sıratı
Seccadeyle siliyor dökülen gözyaşını..



Taze açan gül gibi güzel bir yâri varmış
En son veda ederken öpüp, koklayıp, sarmış
Bağrında sevda varken ipe gitmek ne zormuş
Bir tek kaşık almadan döker bütün aşını...



Uykusunu her gece Nazlım deyip bölerdi
Onu son bir kez görüp öyle ölmek dilerdi
Bu cihanda kavuşmak imkansızdı bilirdi
Ahirete bıraktı yarım kalan düşünü...



Yoluna baka baka halden düşmüş anası
Gece gündüz ağlayıp bırakmamış hiç yası
Çok geçmeden de giymiş kefen denen libası
Sarmış halde bulmuşlar Muradının taşını...