Bir Anne’nin rahmine düşmekle başlıyordu her şey.!

Hayretli gözlerle amansız uyanışlar.
Acıkınca dünyayı inletircesine karşı çıkılamaz saldırışlar.
Basamak basamak engelleri aşarak,
Sağlam adımlarla güzergahını bulmaya çalışanlar,
Herhangi bir noktaya odaklanamamışlar.!
Öylece devam ederya hani bütün düşüşler ve kalkışlar...
Kırılgan ve küskün bir çocuk misali,
Adaletsiz bir dünya düzenine karşı,
Haykırışlar, yakarışlar, yakışlar ve yıkışlar...
Pekte uzun süreli değildir ya hani...
Gerçeklik payını unutmuşlar.
Hiç bitmeyecekmiş gibi zannettiğimiz,
Ve fakat,
Kimi zaman yerini mutluluğa bırakmış en güzel aldanmışlıklar,
Doğruluğuna ne denir ki;
Çoğu defa yanılmışlıklarla son bulmuşlar.!
Ve gerçekten sıçrayarak yaşamak dersen sevdiğim;
Bu kirlenmişliğin tam orta yerinde,
Bir cam kesiği ile darbe almış bütün hayatlar,
Kireçten nasibini almış,
Vanası bozuk bir musluk misali,

Tazyikli bir şekilde durmadan kanamaya yüz tutmuşlar.!

01.02.2022
FIRAT TEZER / MÜNHASIR...