-I-

Dağ başı duman tüter ,
Kar yağar ince ince.
Aklım başımdan gider,
Sen aklıma gelince.

Yaprak düşer, bağ düşer,
Şebnem yanar, çiy düşer,
Gönlüme bir çığ düşer,
Sen aklıma gelince.

Gül rengi gülüşlerin,
Dolmuyor bende yerin,
Bir sızı büyür derin,
Sen aklıma gelince.

Gül ağlar, diken ağlar,
Bu derdi çeken ağlar.
Dil susar, figan ağlar,
Sen aklıma gelince.

-II-

Burda kışlar sert olur,
Çakal pavlar, kurt ulur,
Son bakışın dert olur,
Sen aklıma gelince.

Kalbime her vuruşun,
Namlularda bir kurşun.
Yara kurşun, yar kurşun,
Sen aklıma gelince.

Ne yaptımsa olmadı,
Şafak bende dolmadı,
Dolu taştı, boş almadı,
Sen aklıma gelince.

Mesafeler var uzun,
Önünde yolumuzun.
Sarıldım uzun uzun,
Sen aklıma gelince.

-III-

Ben sana hep yasağım,
Ölü gibi uzağım.
Bir karlı garip dağım,
Sen aklıma gelince.

Ruhumda duya duya,
Kokladım doya doya,
Alevler indi suya,
Sen aklıma gelince.

Kar üstüne kar yağar,
Dert üstüne dert yığar.
Yarım öyküler doğar,
Sen aklıma gelince.

Yokluğunla baş başa,
Yılları saydım boşa.
Gönlümü çaldım taşa,
Sen aklıma gelince...

İbrahim Vedat ÇARPAR