ZAMANSIZ GİDİŞLER

Gidişin zamansızdı büyü bozulmuştu
Yüreğim zemheri kalbim taş duvarlar gibi
Bir kemanın kırık telinin ahenksiz gıcırtısız sesi gibiydi
İçimdeki ağıtlar sızım sessiz ÇIĞIRIŞLARIM

Baharın solmuş çiçekleri susmuş kuşlar kör düşlerimde
Bozulmuş kaldırım taşlarıydı içimdeki kırıklar
Fırtınalar kopmuş yüreğimin sessizliğinde
Kıyıya vurmuş sandalların gelgitleri
Martıların beyaz kanat çırpınışlarıydı YALNIZLIĞIM

Bozulmuştu hazan dökülmüştü gönül yaprağım tek tek
Zamansız gidişlerin ardından
Sessizliğim yorgun ürkek ÇARESİZLİĞİM

Üzülmüyorum !!! güneş doğmasa da gönül bahçeme
Açmasa da mor sümbüller olmasa da kuşlar
Ay aydınlatmasa da gecemi çalmasa da çanlar
Kırık keman süslemese de NAĞMELERİMİ

Hayallerimi yalnız bıraktım seninle
Ne soyunmuş ağaçlara nede susmalara sığıntılarıma gözyaşlarıma
Yüreğim zemheri ağzım kilitli YÜREĞİM SUSKUN
Zamansız gidişlere

Feriha Aydosoğlu