Hayaller...hayaller...hayaller..
Onlar belki de yaşamda,ruhumuzun can simidi...ve bizim hayata tutunma dalımız..
Çok güzel'di şiir.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.

Anlam dolu harika duygularla yazılmış muhteşem güzellikteki yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam, saygı ve hürmetlerimle.
Allah'a emanet olun.

Çapraz ayaklar çok zarif bir şekilde
sanki nakış işler gibi işlenmiş bu harika şiire.

İnsan, ömrüne kurduğu her düzene
şiirin temasında da belirtildiği gibi
çok çabuk alışmakta.

Ağlayarak gidilip mesken tutulan yer
daha sonra terk edilemeyecek bir yer
haline gelmekte.

İnsan ihtiyarlığı dahi bir süre sonra, hele dede de olmuşsa
çok çabuk benimseyebiliyor.
Gençken sağlığını kaybetme pahasına
para kazanmak için emek harcayan insan
yaşlanınca bu paraları sağlığını kazanmak için harcamakta.

Şiirdeki ifadesiyle üzümleri zamanında yemek gerek.
Zamansız olsa da ne zaman anlarsa insan bu gerçeği
üzümler koruk haline gelse de
yine de tat almak gerekiyor yaşamdan.
Bir de benim gibi diyabet olunca
fazla kaçırmamak gerekiyor üzüm gibi her türlü nimetten.

Hüzünden de galiba hiç kaçış olmuyor maalesef.

Ne güzel şiirdi.
Yaşanmışlıklar dizelere ustaca serpiştirilmişi.

Saygıdeğer üstadımı hürmetle selamlıyorum.
Allah'a emanet olun daima.
Esen kalın.