İstedim ağaç ben, dalım sen ol.
Dünyamı aydınlatan güneşim ol.
Ömür üç gün, dün bugün bitti.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol.

Ne baharda çiçek açar nede coşarım.
Sen yoksan yanımda nasıl yaşarım?
Bir divane olurda yolum şaşarım.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol.

Ne bağlarım yeşerir, çiçekler açar.
Yokluğum sinemde yaralar açar.
Bu bendeki dertler naçardır, naçar.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol.

Yalnız yaşarım şu yalan dünyada.
Günlerim geçiyor sahte hülyada.
Ağlayarak uyanırım hergün rüyada.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol

Dertlerim katlanır, binbiri aşar
Sormaz ki, bu sensiz nasıl yaşar.
Gözümde birekse de içimden taşar
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol

Kurudu pınarlarım, dolmuyor testim.
Bir deli boran gibi savruldum estim.
Kavuşmak güman oldu ümidi kestim.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol

Garip Şenol derki viran oldu sarayım.
Kırıldı kalkmaz kolum, nasıl sarayım
Derman sende başka kime sorayım.
Şu yaralı gönlüme, gelde eşim ol