DÜŞTÜĞÜN ZAMAN
Kimseler aramaz kimseler sormaz
Sende bir gün güçten düştüğün zaman Kimseler ağlamaz kimseler gülmez Sende bir gün güçten düştüğün zaman Ağlanacak hale gülü verirler Dalı budağını kırı verirler Gurbetten gurbete sürü verirler Sende bir gün güçten düştüğün zaman Gün gelir saçına aklar düşende Sonunda kapanır gönlünde perde Dermanı ararsın bulunmaz derde Sende bir gün güçten düştüğün zaman Dostun olur elbet elde bastonun Bir işe yaramaz özrün pardonun Cepleri delinir eski paltonun Sende bir gün güçten düştüğün zaman Düştüğünde sana uzanmaz eller Doğruya lal olur konuşmaz diller Bedeni taşımaz yaşlanan dizler Sende bir gün güçten düştüğün zaman Arkadaşın dostun hepsi beyhude Değerin azalır düşer git gide Anılar dolaşır durur sahnede Sende bir gün güçten düştüğün zaman Hal hatır sorulmaz aranmaz insan Gönülde pişmanlık yürekte hicran Yaşadığın oda olur bir zindan Sende bir gün güçten düştüğün zaman Yaşlılık ömrün son baharı elbet Sağlıktır insanda en büyük devlet Neye yarar söyle dünya da servet Sende bir gün güçten düştüğün zaman Vefa vefa dersin dertli ağlarsın Çileye yol olur çoşar çağlarsın İnsan oğlu fani bir gün anlarsın Sende bir gün güçten düştüğün zaman Davudum kimseye minnet eyleme Kuş diyerek sakın karga besleme Bu dünya bakidir sakın belleme Sende bir gün güçten düştüğün zaman |