Seni düşünürken
Bir gül açtı gecenin siyahında.
Zaman durdu gözbebeklerimde
Sen varsın diye ; aşkın var diye.
Şimdi bir çağlayansın gözlerimde
Beni bambaşka iklimlere götüren
O masal gibi zamanların içinde ...
Bir Güneş’ti doğan, aydınlatan dünyamı.

Nedendi bilemedim değişti iklimler
Değişti duygular ve bambaşkaydı gülen yüzler.
Sevdiğimiz evrende sadece ikimiz varken ;
Nedense kırk ikindi yağmurları düştü gözlerime
Soldu yıldızlar gözlerini ararken saman yolunda ...
Rüyalarımızı düşündüm, seninle doluydu ve aşkınla.

Yine rüyalarda bakıyor; gerçekte bulamadığım gözlerin
Yine penceremde ılık yağmurlar
Boynu bükük duruyor saksıdaki
Siyah güllerim ...
Haydi yine gel, yeşert yapraklarını
Bir rüya olsun tüm yaşadıklarım
Sabahımda penceremde açıl açıl
Siyah gül’üm ...
*

Günay Koçak 17.1.2022