Halimin izlerini taşıya duran,
Hüznün mirasçısı satırlara,
İşleye durduğum kokun,
Hangi el koynunda bahar olmakta

Hayallerim ram olurken gözyaşına
Sol yanımın inleyişi kesip soluğumu
Aşk içre yalnızlaşan yaşamıma
Mutluluğu ırak bir coğrafya edip durdu

Sokakta, sesi yankı bulan adımlarım
Umudun rotasında azalıp dururken
Yanılgı dahi olsa işittiğim sesin
Bu şehre varlığımı ezber ettirip durmakta

Beyoğlu’nun aşk sarhoşu
Her iskelede aşk vurgunu
Varlığı tek hecenin mahkûmu
Mecnundan kalma arayışın soluğuyum

Kıyısı olmayan denizler misali
Beni yaşatan bu hisle ölecek olmak
Belki aşk denilenin kendisi
Belki de kabullenmeyişimin bedeli

Zaman ateşinde kavrulan ömrüm
Hastalık pençesi ile ölümü aramakta
Bu, sen üzere sensizliği andığım son günlerim
Belki de dizelere düşen son şiirimdeyim

Kavuşmanın eksik olduğu hikâye de
Kavuşmak istenilene edilen bir veda
Yokluğunun içinde varırken sonsuzluğa
"Uyandığım o gün yanımda olman umuduyla"