seni tanıdığımda henüz yirmili yaşlardaydım
biri elimde biri belimde iki bebekle
İlk görüşte sevdim mi hiç bir fikrim yok
gücenme sözlerime

sen de bana benziyordun aslında
doyurmak görevindi onca insanı
ikimiz de anaydık neticede
neyse benim için o günler çok geride kaldı
şimdi bir nevi benim sorumluluklarım bitti

az kalsın unutuyordum
aslında seni taa 10’lu yaşlarımda da görmüştüm
ilk yatılı okul sınavlarına geldiğimde
sisli puslu bir Adana karşılamıştı otogarda
sınav sonucu memnuniyet vericiydi ama...

olmadı...

ne öğretmen okuluna gidebildim
ne de hemşirelik okuluna
içimde ukte kalmadı çok şükür
en azından öğretmenlik
edebiyat öğretmenliği lisansımı aldım bileğimin hakkıyla

coştum yine bak
hep kendimden söz ediyorum
arada sözümü kes de kendime geleyim
bu sabah balkon camları var aramızda
sen mutluluktan ağlarken ben anılarımı anlatıyorum sana

dün gece ne güzel yağmur yağdı
bu yüzden flu bakışın bana
ama ne gam
daha çok, daha fazla yağsın yağmur
efil efil esen rüzgar limon çiçeklerinin kokusunu getirsin

sahi bayramlığını ne zaman giyeceksin


11 ocak 2022-haticeak/Çukurova-Adana