Uykunun firar ettiği gecenin geç saatinde 
Suskun bir dil Suskun gözler 
Soğuk duvarlarla konuşuyor 

Dolun ay sarılı siyah gri gök 
Sızıyor içeri penceremin perdesini aşarak 
Dolaşıyor gemilerin uğramadığı limanda 

Sahil kenarı ışıkları sarıdan kirli beyaza dönüşmüş 
Ağır ağır adımlarla geziyorum 
Her karesini uzunca yol 

İşliyor ayaklarımda soğuk tüm bedenime 
Cevapsız sorular gelmiş ardımda 
Esir ediyor kendine benliğimi 

Dehlizler gibi karanlık çok yönlü 
İsimsiz ve yönsüz ilerliyor durmadan 
Gelmeyen sonu tuneler gibi 

Ürperten sesler kulağımda 
Bir ışık arıyor dur durak bilmeden 
Medetin ya belkiler adsız yarınlar 

Yağmur öncesi ve sonrası oluşup 
Gökten yere arşınlanan yıldırımların 
Ayak sesleri çatırdayan fay hatları 

Oluşturduğu sarsıntılar his edilir derecesinde 
Boşluğun içinde oluşan girdap 
Savuruyor beni bir o yana bir bu yana