Benim dünyam...
Riya toprağında
Zamansız açan
Ne bir çiçek
Ne de mevsime aldanan
Göçmen kuşlar gibi olmadı...




Benim hayallerim...
Umuda yolculuk yapan,
Çaresiz insanlar
Ya da bir kelebeğin ömrü gibi
sayılı günlerle sınırlı kalmadı...




Benim rüyalarım...
Üzerime çöken karabasan değil,
Bir düş ki
Her defasında
Sonunu getiremediğim
Yarınlara bıraktığım...




Benim efkarlarım...
Denize vuran kum tanesi gibi berduş,
Belki de
Ahmak ıslatan yağmurlar misali
Gelip geçici...




Benim sevgilerim...
Toprağa atılan bir tohum
Susuz yaz günlerinde
Bir buğday başağında filizlenir
Aş olur, katık olur
Derman olur...




Benim ömrüm...
Saman çöpü misali
Rüzgara boyun eğmiş
Bir kayık belkide
Kıyıya vurmayı bekleyen
Vakti bilinmeyen...




Elimde içi dolu çay bardağı
Arkasından seyreyledim dünyayı
Işıldayan yanını gördüm
Birde misket tanesinden
Baka kaldım
Renkli hülyalara daldım
Canım tak edince...






Meyrem Çağlayan
Selâm ve dua ile kalın