11
Yorum
43
Beğeni
5,0
Puan
1581
Okunma

Rahetli babamla çay bardağından bakardık.
Benim dünyam...
Riya toprağında
Zamansız açan
Ne bir çiçek
Ne de mevsime aldanan
Göçmen kuşlar gibi olmadı...
Benim hayallerim...
Umuda yolculuk yapan,
Çaresiz insanlar
Ya da bir kelebeğin ömrü gibi
sayılı günlerle sınırlı kalmadı...
Benim rüyalarım...
Üzerime çöken karabasan değil,
Bir düş ki
Her defasında
Sonunu getiremediğim...
Benim efkarlarım...
Denize vuran kum tanesi gibi berduş,
Belki de
Ahmak ıslatan yağmurlar misali
Gelip geçici...
Benim sevgilerim...
Toprağa atılan tohum
Susuz yaz günlerinde
Bir buğday başağında filizlenir
Aş olur, katık olur...
Benim ömrüm...
Bir saman çöpü,
Rüzgara boyun eymiş.
Bir kayık belkide
Kıyıya vurmayı bekleyen...
Ben sanırım...
Elimde içi dolu çay bardağı
ve yahut
Bir misket tanesi
Ardından dünyaya baka kaldım...
Meyrem Çağlayan
Selam ve dua ile
5.0
100% (21)