Olmasan da sevdan bitmez
Ayak gitse, yürek gitmez
Nere gitsem kabul etmez
Yörem sensin; iller küstü

Sensin benim ilim, obam
Selam vermez dost akrabam
Kızdı anam, sövdü babam
Örf, adetim, törem küstü

Yürekte özlem’im azdı
Bana kıştı, sana yazdı
Sevenlerim hepsi kızdı
Gardaşlar, bacılar küstü

Gayri Gönül kuşum uçmaz
Hasretin var benden kaçmaz
Bağım da çiçekler açmaz
Koku vermez; güller küstü

Zorla yesemde faydasız
Yediğim, içtiğim tatsız
Bal olsa zehirden farksız
Tad almıyor; dilim küstü

Kimse bilmez neden niye
Aşkımdan döndüm deliye
Bir yuva kurmadım diye
Bana anam, babam küstü

Ben kimseye kırılmazdım
İstemesen ayrılmazdım
Bahtsız bir kul sayılmazdım
Sevdan vurdu; Kader küstü

Senden sonra yüzüm gülmez
Sen bilirsin, eller bilmez
Ben bana baktım görünmez
Aynalar da bana küstü

Yoluma ışığın vurmaz
Yıldız derim, kayar durmaz
Sensiz gecem, gündüz olmaz
Ay karardı; Güneş küstü

Şarkılarım seni Söyler
Şiirlerim sana ağlar
Sensiz geçti, bitti Çağlar
Gençlik gitti; yıllar küstü

Sana yazdım gecelerde
Seni gördüm yücelerde
Nağmelerde, hecelerde
Şarkım küstü; şiir küstü

Yüreğime diyemedim
Gönlümü güldüremedim
Sende kaldı alamadım
Yürek sustu; Gönül küstü