Diğerlerine anneni mi babanı mı daha çok seviyosun derler
Bana hangisini hatırlıyosun dediler anne..
Kor oldu yüreğim
Ellerim titremeye
Gözlerim dolmaya başladı
Neden dedim sonra..
Neden ailem yok?
Buradayım ama neden dedim..
Sonra ağladım anne
Herkes alay etti benimle
Hatırlamıyo ne biçim çocuk bu dediler
Bağıramadım anne
Söyleyemedim!
Ben çok küçüktüm diyemedim..
Şimdi üniversiteliyim anne
Kayıt yaptırmaya gittiğimde
Veli imzası istediler benden velinin ismi ne dediler
Bişey diyemedim anne
Yine bağıramadım
Kendimi güçlü zannederdim
Güçsüzüm!..
Hala o bıraktığın
Kabuğundan çıkamayan kızınım ben..
Bıraktığın gibiyim,
Çaresiz, mutsuz, umutsuz!
Sayfalarca sustum hayat romanımda
Her harfte gözyaşı vardı
Cahilce okumadılar!

Yüzünü yıldızlarda buldum ben hep
Bu yüzdendi geceye olan sevdam
Başka sevgili de istemem anne.

Hikayemin kahramanı yok anne
Babam yok!
Hayatımda olmadığı gibi hikayemde de yok
Oysa kahramanlar ki
Hikayenin sonunu getirirler

Beklide ben fark etmedim
Gidişiniz sonumdu anne!